Koncert niepodległościowy 2016
10 Listopada w przeddzień Święta Niepodległości w Auli UAM staraniem Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu, KZ NSZZ "Solidarność" UAM, Towarzystwa Miłośników Wilna i Ziemi Wileńskiej oraz Wydawnictwa ZYSK i Sp. zorganizowany został "Koncert Niepodległościowy 2016". Jak zwykle, koncert miał charakter słowno-muzyczny. W części pierwszej wystąpiła młodzież z polskich szkół Wilna i okolic, a część druga poświęcona była twórczości Henryka Sienkiewicza z okazji stulecia jego śmierci. Przed programem artystycznym wręczony został Medal AKO im. Przemysła II Joannie i Andrzejowi Gwiazdom oraz Janowi Olszewskiemu.
Poznań, 10.11.2016 r.
Laudacja dla Premiera Olszewskiego
Czcigodny Panie Premierze
Są życiorysy, w których idea niepodległej Rzeczpospolitej wyraża się w sposób głęboki i przejmujący. Są biografie, których rytm zdają się wybijać słowa Poety:
idź wyprostowany wśród tych co na kolanach
wśród odwróconych plecami i obalonych w proch
ocalałeś nie po to aby żyć
masz mało czasu trzeba dać świadectwo
Do takich polskich losów należą dzieje Twojego życia. Tradycja rodzinna połączyła Cię z polskim niepodległościowym ruchem socjalistycznym. Już jako kilkunastolatek nie wahałeś się ryzykować życia, w Szarych Szeregach konspiracyjnego harcerstwa walcząc z niemieckim okupantem.
Jako publicysta tygodnika "Po prostu" domagałeś się rehabilitacji żołnierzy Armii Krajowej i piętnowałeś przestępcze działania komunistycznych władz. Ceną za to był zakaz publikowania Twoich tekstów dziennikarskich.
Kolejnym polem Twojej nieustępliwej walki o niepodległość Najjaśniejszej Rzeczpospolitej były sądy. Gdy ci, którzy rządzili Polską z obcego nadania, stawiali przed trybunałami polskich patriotów i autentycznych rzeczników sprawiedliwości i wolności, Ty byłeś jednym z nielicznych szlachetnych i odważnych mecenasów.
Nie mogło zabraknąć Ciebie wśród sygnatariuszy protestu, gdy w 1975 r. podległość Polski wobec obcego, sowieckiego mocarstwa potwierdzona miała być haniebnym zapisem w konstytucji PRL. Popierałeś i broniłeś walczących w 1976 roku o wolność i chleb robotników Radomia i Ursusa.
Będąc działaczem Polskiego Porozumienia Niepodległościowego wskazywałeś cel, o którym wówczas rzadko kto ważył się mówić, a nawet myśleć: odzyskanie suwerenności Ojczyzny. Twój tekst Obywatel a Służba Bezpieczeństwa stanowił zbiór bezcennych rad dla osób prześladowanych przez aparat esbeckiej przemocy.
Stałeś się świadkiem ogromu zła komunistycznego reżimu, gdy jako niezależny prawnik uczestniczyłeś w ustalaniu okoliczności politycznych zabójstw Stanisława Pyjasa i bł. Ks. Jerzego Popiełuszki.
Byłeś przy narodzinach Solidarności, to dzięki Twojej radzie związek zawodowy stał się strukturą ogólnopolską. A gdy wielki wolnościowy ruch stłumiony został przez zbrodniczą władzę, wróciłeś do roli niezłomnego obrońcy więźniów sumienia.
Po 1989 roku Twoje marzenie o niepodległej Polsce zaczęło się spełniać, przyszło Ci wówczas stoczyć batalię szczególnie ciężką. Krótki, ale jakże brzemienny w następstwa, był czas sprawowania przez Ciebie służby premiera rządu Rzeczpospolitej Polskiej. Chciałeś zatrzymać rabunek majątku narodowego, chciałeś ograniczyć władzę ludzi wywodzących się z komunistycznego aparatu przemocy, chciałeś zapewnić pełną wolność od sowieckich wojsk i zapobiec przekształceniu ich baz w centra agentury. Za te dążenia zapłaciłeś wysoką cenę, stając się obiektem brutalnego ataku. Kierowany przez Ciebie upadł 4 czerwca 1992 roku. To jednak, co wówczas zdawało się klęską polityka, dziś okazuje się zwycięstwem patrioty i męża stanu. Kontrakcja donosicieli ukazała skalę zepsucia państwa, które - z pozoru demokratyczne i praworządne - stało się w dużej części własnością agentów i przestępców. W pamiętnym przemówieniu tak mówiłeś o ludziach uwikłanych we współpracę z aparatem komunistycznej przemocy:
"Wiedziałem, jak tragiczne bywają przypadki, losy, fakty. Nikt nie wie tego lepiej ode mnie. Ale też nikt lepiej ode mnie nie wie, jak straszliwy jest ten spadek, jak rozległy, jak wielki, jak straszne może pociągać skutki dla losów jednostek w niego wplątanych, wtedy, kiedy te jednostki biorą udział w kierowaniu życiem politycznym. W warunkach, w których my działamy - jak tragiczne może mieć to skutki dla interesu już nie publicznego, dla interesu narodowego".
Dzięki Tobie ta podstawowa wiedza z czasem dotarła do świadomości wielu Polaków. Rozpoczął się proces, którego kolejnym przerwanym rozdziałem była prezydentura śp. Lecha Kaczyńskiego. Dążenia do prawdy, wolności i suwerenności ojczyzny zatrzymać się jednak nikomu nie uda. Oby i dziś w przyszłości nie zabrakło godnych kontynuatorów wysiłku Twojego życia.
Dziękujemy
Przewodniczący Kapituły Przewodniczący AKO Poznań
Prof. Leon Drobnik Prof. Stanisław Mikołajczak
Laudacja na Dyplom towarzyszący Medalowi AKO dla Jana Olszewskiego
w dowód uznania i szacunku,
za działalność publiczną na miarę męża stanu,
za wierność idei Polski prawdziwie niepodległej, demokratycznej i silnej.
Za walkę w wojennej konspiracji Szarych Szeregów.
Za obronę prawną - podczas przeszło trzydziestu lat - osób prześladowanych przez komunistyczny aparat represji.
Za opór wobec kłamstwa i przemocy.
Za konsekwentne głoszenie haseł suwerenności Polski i podmiotowości społeczeństwa.
Za działania - na stanowisku Prezesa Rady Ministrów - na rzecz uwolnienia Polski od obcej agentury i powstrzymania procesów jej ekonomicznej degradacji.
Za poświadczanie całym życie etosu służby publicznej.
***
Poznań, 10. 11. 2016 r.
Kapituła Medalu Przemysła II Akademickiego Klubu Obywatelskiego
im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu
jednomyślnie zdecydowała, by oznaczeniem tym wyróżnić małżeństwo:
Państwa Joannę i Andrzeja Gwiazdów
Pośród rzeszy Polek i Polaków zabiegających o to, by ich życie było dobre, wyróżnia oboje Odznaczonych wcale nie to, że czynili to lepiej niż inni. Tym, co członkowie Kapituły uznali za szlachetne i godne naśladowania, jest rozciągnięcie pojęcia dobra poza obszar osobisty, na cały ojczysty Kraj i Naród. Państwo Gwiazdowie rozumieją Polskę jako wielką rodzinę, od której wiele się oczekuje, ale też wobec której obowiązuje naturalna wdzięczność, szacunek i służba. Zaangażowanie się w sprawy Ojczyzny jest traktowane przez nich jako naturalna postawa uczciwości, jako obowiązek, od którego ucieczka byłaby wyrazem tchórzostwa, gnuśności lub samolubstwa. Większość polskiego społeczeństwa przez wieki, a szczególnie w ostatnim stuleciu, żyła w warunkach nieustannych wyzwań i ciągłych prób charakterów. Nasi Odznaczeni przeszli te próby zwycięsko. Dzięki ich świadectwu możemy nie pozwalać na zrównanie tchórza z bohaterem, krzywdziciela z krzywdzonym, egoisty ze społecznikiem, a elokwentnego kłamcy z cichym sprawiedliwym.
Państwo Gwiazdowie, jeszcze w dzieciństwie doświadczyli urazu wojny i jej skutków. Pan Andrzej w dzieciństwie spędził 6 lat jako zesłaniec w Kazachstanie, a po powrocie, już w czasach szkolnych, nieraz popadał w konflikty z systemem komunistycznym. Później, w jego potyczki włączyła się Żona. Oboje odznaczeni są absolwentami Politechniki Gdańskiej, lecz techniczne wykształcenie nie osłabiło ich wrażliwości na kwestie społeczne. Pod koniec lat sześćdziesiątych zaangażowali się w działania opozycyjne wobec peerelowskiego reżimu, który stanowił polityczny i psychologiczny gorset, uniemożliwiający rozwój polskiego społeczeństwa - zarówno w zakresie rozwoju gospodarczego, jak i kulturowego i duchowego.
Państwo Joanna i Andrzej Gwiazdowie należeli do grona założycieli Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża, a później NSZZ "Solidarność". W działaniach przyświecała im troska o wolność i przywrócenie demokracji, o godność i dobro Polski oraz pomyślność jej obywateli. Nie troszczyli się o własne korzyści, kariery, apanaże. Wręcz przeciwnie - narażali się na represje, zarzuty i zniesławienia. Do dziś pozostali wierni swoim patriotycznym ideałom.
Państwo Joanna i Andrzej Gwiazdowie, bohaterowie legendarnej już "Solidarności" i bohaterowie walki o prawdę w Polsce dzisiejszej dają przykład życia konsekwentnego, bogatego logicznym myśleniem i wynikającą z tego codzienną uczciwością. Ich postawa walki o prawdę jest szczególnie istotna współcześnie, wobec globalnego naporu wypierającego prawdę fałszu, którego bezkrytyczne i bezmyślne przyjęcie ma być warunkiem nowoczesności i postępu. Wierność prawdzie stanowi obronę przed kłamstwem, a wspomaganie Rodaków w rozróżnianiu dobra i zła jest bezcennym przejawem patriotyzmu. Pozwala bowiem, by obdarzeni możliwością demokratycznego wyboru współobywatele mogli decydować świadomie.
Dziękujemy Odznaczonym za godną postawę, za prawość sumienia, za szlachetność, za ciągłą wiarę i podtrzymywanie w innych nadziei, że możliwy jest rozwój Ojczyzny wolnej, godnej i będącej dumą swych obywateli.
Dokonaniami swego dotychczasowego życia wpisują się Szanowni Odznaczeni w grono tych Rodaków, dzięki staraniom których Polska doczekała jubileuszu 1050 lat chrześcijaństwa i, jak wierzymy, pomyślnie doczeka kolejnych pięknych jubileuszy.
Dziękujemy!
Przewodniczący Kapituły Przewodniczący AKO
rof. Leon Drobnik Prof. Stanisław Mikołajczak
Fotoreportaż
08.11.2016r.
RODAKpress
