Puste wychowanie patriotyczne

Dożyliśmy czasów, w których projekt ministra Romana Giertycha wprowadzenia do szkół wychowania patriotycznego - spotkał się w kraju z ogromnym zdziwieniem i odrzuceniem przez lewicowe środowisko nauczycielskie. Wychowanie patriotyczne okazało się dla niego pustym pojęciem. Tak pustym jak honor dla polityków czy Polska dla prawdziwego Europejczyka. Tym grypsem "życia dla sprawy", "interesu narodowego" posługują się przecież jedynie "nawiedzeni" prawicowcy, stara emigracja, po części nowa Polonia, w tym grono nauczycielskie sieci szkół sobotnich poza krajem. Dla nich wielcy polscy wieszczowie nadal są żywi i zrozumiali:

POETA
Po całym świecie
możesz szukać Polski, panno młoda,
i nigdzie jej nie najdziecie.

PANNA MLODA
To może i szukać szkoda.

POETA
A jest jednak mała klatka -
o, niech tak Jagusia przymknie
rękę pod pierś.

PANNA MLODA
To zakładka
gorseta, zeszyta trochę przyciaśnie.

POETA
_ _ _ A tam puka?

PANNA MLODA
I cóż za taka nauka?
Serce _! _?

POETA
A to Polska właśnie.
(Stanisław Wyspiański "Wesele")

Nie znają nowych trendów polskiej "elity" intelektualnej, wybijania i lansowania marginalnych tematów, takich jak mniejszości seksualne (o czym np. książka "Lubiewo" wytypowana do tegorocznej nagrody literackiej Nike) czy kastracji z treści polskiej klasyki (np. ubiegłoroczna inscenizacja "Kordiana" w częstochowskim teatrze im. Adama Mickiewicza, pozbawiona całkowicie wątków narodowowyzwoleńczych). Itd. Itp. Tak więc jak "należy odzyskiwać polską historię" (programowe wystąpienie Jarosława Kaczyńskiego na kongresie PIS), należy również "odzyskiwać" polską literaturę. A przede wszystkim polską młodzież! Takie Rzeczpospolite, jakie młodzieży chowanie.

Z młodzieżą nie jest na szczęście tak źle.

Oto przykłady z doświadczeń Teatru Legion, pracującego z młodzieżą i idącego własną teatralną drogą scenariuszy autorskich, proponujących narodowe i patriotyczne treści, w tym nieznaną i marginalizowaną w kraju twórczość emigracyjną.

Na monodramie opartym na pamiętniku leśnika tatrzańskiego, pracownika hrabiego Władysława Zamoyskiego, mówiącym o 20-letnim procesie sądowym o Morskie Oko - w szkole w Kórniku im. Hrabiego, sala pełna była skupionej młodzieży, chcącej wiedzieć czegoś więcej o swoim patronie. To głód pozytywnych przykładów, które zniknęły w cieniu mody na sezonowych idoli i relatywizmu wartości. Głód patriotycznego wychowania. I choć postawa hr. Zamoyskiego, który zapisał narodowi całość majątku i odnotował: "Dziś najszczęśliwszy dzień w moim życiu. Nie mam już nic" - kłóci się z listą "Wprost" najbogatszych Polaków, jest przykładem bogactwa ducha.

Młodzież współodczuwa tęsknocie za krajem wielkiej emigracyjnej poetki, Beaty Obertyńskiej, choć mogłaby przecież widzieć ją w gronie szczęśliwych mieszkańców Londynu. Rozumie emigrację wewnętrzną i bunt wrażliwców: Stachury, Wojaczka, Bursy, Milczewskiego, nie szukających tak modnych dziś kompromisów.

A co najważniejsze potrafi w dzisiejszych czasach apostołować. Tak legionową młodzież odebrała niemiecka publiczność w Misterium Pasyjnym Wojciecha Kopcińskiego pt. "Cierpienie": "To apostołowanie polskiej młodzieży".

łodzież jest gotowa zmierzyć się z wysoko postawioną poprzeczką. Przecież "taki duży, taki mały może świętym być".

Anna Witek

10. 10. 2006r.
RODAKpress