|
Dariusz Piotr Kucharski - (ur.1966), absolwent UAM,
doktor historii. Ekspert CAFR ds. zagadnień wschodnich i administracji publicznej. Członek Rady Programowej rocznika Actum, stały współpracownik Myśl.pl. Autor m.in.: Ludobójstwo na Polakach w Sowietach w okresie międzywojennym (1921 - 1939); Administracja na miarę nowoczesnego państwa; Coraz mniejszy potencjał; Tragiczne skutki porażki. Kandydował do Parlamentu Europejskiego w 2009 roku, do Sejmu RP w 2011 roku. Współzałożyciel i prezes Stowarzyszenia Warsztaty Idei Obywateli Rzeczypospolitej, członek Akademickiego Klubu Obywatelskiego w Poznaniu.
Strona www.dpkucharski.pl |
W czasach walk o wolność walczyli i wspierali ruch niepodległościowy. Byli w szeregach Wojska Polskiego. Po zwycięskiej wojnie polsko-bolszewickiej wielu z nich wróciło do rodzin. Żyli na ojcowiznach, dostając się pod władzę bolszewików — Polacy w Sowietach w latach 1921-1939. Zwyrodniały system komunistyczny upomniał się o nich jako pierwszych. Stawili bowiem opór powszechnej sowietyzacji, więc uznani zostali za „element wywrotowy i niepewny”. Od połowy lat dwudziestych XX wieku rozpoczęły się masowe represje, których kulminacją było ludobójstwo w ramach tzw. „polskiej operacji NKWD 1937-1938”. Zapoczątkowana wtedy eksterminacja ludności polskiej kontynuowana była po wkroczeniu Sowietów na terytorium Polski zarówno w 1939, jak i 1944 roku.
…to tragiczna historia Polaków „skazanych na zapomnienie”.
Wewnętrzna polityka Sowietów
Sowiecka polityka wobec społeczeństwa polegała na stosowaniu terroru połączonego ze stwarzaniem pozorów wolności np. w oświacie i życiu społecz-nym. Był to zabieg wyłącznie taktyczny, zmierzający do pełnej indoktrynacji społeczeństw Rosji sowieckiej, ostatecznym zaś celem władz było całkowite zniewolenie narodów. Bolszewicy wprowadzili tzw. model sowieckiej polityki ludnościowej, której celem było pozyskanie sympatii społecznej przy jednoczesnym pełnym podporządkowaniu. W celu sowietyzowania Polaków utworzono dwa rejony narodowościowe — Marchlewszczyznę na terenie Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej (1925-1935) oraz Dzierżyńszczyznę na terenie Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Sowieckiej (1932-1938). Z fazy planów nie wyszły kolejne dwa okręgi: z Leplem jako stolicą w Białoruskiej SRS i z Hreczanami jako stolicą w Ukraińskiej SRS.
... czytaj całość
dr Dariusz Piotr Kucharski
10.09.2017r.
RODAKnet.com
